نیمکت برای کلاس های درس راهنمای انتخاب نیمکت مدرسه

چگونه یک صندلی مناسب انتخاب کنیم ؟

اصلی  ترین نکته در مورد انتخاب صندلی مناسب انتخاب ارتفاع مناسب برای هر محیط است و اینکه هر نیمکت برای چه محیطی و چه ابعادی مناسب است.  نیمکت مناسب  براساس سن انتخاب می شود مثلا نمیتوان نیمکتی که برای مقطع دبیرستان مناسب است را در کلاس های درس ابتدایی استفاده کرد. 

نکته دیگر انتخاب نیمکت و صندلی است راحت و مناسب  برای دانش آموزان است. و دانش آموزان در حین نشستن های طولانی مدت در کلاس احساس راحتی داشته باشند. فاصله بین میز و صندلی هم باید فاضله استانداری باشد به طوری که زانو ها نه خیلی با فاصله از میز قرار داشته  باشد و نه خیلی نزدیک با میز باشد که انتخاب این ویژگی یعنی عمق هر نیمکت باید بر اساس سن دانش آموزان انتخاب شود. 

در هنگام انتخاب باید به چه نکاتی توجه کرد؟

استایل و ظاهر

تنوع و طرح های متنوعی برای صندلی و یا نیمکت دانش آموزان وجود دارد اما هنگام انتخاب علاوه بر ظاهر باید از نظر امنیت و راحتی هم چک شود 

مثلا نیمکت نباید  دارای لبه های تیز باشد  و همچنین باید متریال استفاده شده از کیفیت بالایی برخوردار باشد که از ایجاد حساسیت جلوگیری کند.

رنگ

زمانی که بحث رنگ به میان می آید، ما پیشنهاد می کنیم که  از رنگ های تیره استفاده نشود و دلیل آن اینست که رنگ های تیره باعث کاهش تمرکز می ‌شود و تمرکز کردن را برای یادگیرندگان مشکل میکند. رنگ های تیره باعث می شود برای توجه بیشتر به چشمان فشار اضافی وارد شود.

اهمیتی ندارند که دانش آموزان شما در چه سنی هستند ابتدایی یا دبیرستان یا دانشگاه پیشنهاد ما اینست که از رنگ هایی که طبیعی تر هستند استفاده شود.و علاوه بر همه اینها رنگ ها می توانند بر خلقیات انسان ها تاثیر گذار باشد و استفاده از رنگ های خیلی تیره یا خیلی روشن پیشنهاد نمی شود.

ارتفاع مناسب دقیقا چه ارتفاعی است؟

همانطور که پیشتر گفته شد ارتفاع مناسب براساس سن تعیین می شود

ارتفاع قسمت نشیمنگاه باید به گو ای باشد که پاها به راحتی امکان جابجا شدن داشته باشند  و زانوها در زاویه درستی قرار گیرند.

برای دانش آموزان ابتدایی طول 100 سانتی متر و عرض 35 سانتی متر  و ارتفاع 70 سانتی متر مناسب است 

برای پیش دبستانی طول 90 سانتی متر با ارتفاع 35 سانتی متر و ارتفاع بخش میز از زمین 60 سانتی متر باشد.                                                     

در مورد این نیمکت ها باید گفت کودکان در این سنین خیلی کم در یک جا ثابت می نشینند و همین باعث شده در طراحی کمی کار سخت شده و طراحی ها کودک پسند باشد. در ساخت نیمکت های پیش دبستانی متریال ها حرف اول می زنند و همین سبب شده تا حد زیادی با دیگر نیمکت ها متفاوت باشد.

برای دانش آموزان راهنمایی یا دبیرستان این نیمکت ها دارای طول 120 سانتی متر بوده و عرض نشیمن آن 25 سانتی متر و ارتفاع نشیمن هم 45 سانتی متر می باشد. عرض میز آنهم 35 و ارتفاع میز از سطح زمین 80 سانتی متر می باشد.

برای دانش آموزان راهنمایی یا دبیرستان این نیمکت ها دارای طول 120 سانتی متر بوده و عرض نشیمن آن 25 سانتی متر و ارتفاع نشیمن هم 45 سانتی متر می باشد.
عرض میز آنهم 35 و ارتفاع میز از سطح زمین 80 سانتی متر می باشد.

متریال استفاده شده

هر نیمکت از سه بخش مهم تشکیل شده است.
بخش روی میز
جا میزی
و چارچوب

رومیزی بیشتر از پلاستیک با دوام یا تخته سه لایه و یا چوب چند لایه و یا مات و در مواردی از چوب استفاده میشود.
بخش جا میزی باید از یک فلز یا متریال محکم و بادوام استفاده شود. بخش چارچوب باید از مواد مانند فلز استفاده شود که بتواند شالهای سال دوام خود را حفظ کند و تا حد زیادی در برابر ضربه و تغییرات دما هم مقاوم باشد.

یکی از نکات مهم در مورد انتخاب متریال توجه به آب و هوای محیط است
اینکه محیط و شهری که در آن زندگی می کنید خیلی سرد یا خیلی گرم است یا محیط مرطوب است یا خشک ؟
مثلا برای محیط های خیلی گرم استفاده از فلز چنان مناسب نیست چون فلز در فواصل گرم بسیار داغ میشود و نشستن رو برای افراد سخت می کند .
یا برای محیط های مرطوب استفاده از چوب به دلیل رطوبت گزینه چندان مناسبی نخواهد بود و در این موارد یا باید از نیمکت های پلاستیکی استفاده کرد یا به صورت مناسب عایق سازی انجام شود چون رطوبت می تواند عمر چوب را تا حد زیادی کاهش دهد.

کلام آخر
اصلی ترین تمرکز گروه چترا  استفاده انتخاب نیمکت و صندلی مناسب است پس لازم نیست در این مورد نگران باشید چون زیرا تیم ما به شما کمک می کند تا بتوانید بهترین میز یا صندلی و نیمکت را برای هر محیطی انتخاب کنید تا آن محیط آموزش به بهترین نحو و کارامد ترین محیط تبدیل شود
همچین ما می توانیم به شما بهترین متریال را با مناسب ترین قیمت پیشنهاد دهیم. صندلی نامناسب شاید بر روی پاسچر تاثیری نداشته باشد اما می تواند باعث شود که دانش آموزان احساس خستگی ای را حتی قبل از شروع کلاس تجربه کنند.